หน้า 1 | 2 |  3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |

ทักษิณและมาร์กอส (2) : การวางรากฐานอำนาจ
(Thaksin & Ferdinand Marcos II : Launching of Enforcement )
19 มีนาคม 2549
จากการศึกษาประวัติศาสตร์ของประเทศฟิลิปปินส์ ในยุคของประธานาธิบดี เฟอร์ดินาล มาร์กอส ผมได้พบความคล้ายคลึงกันของผู้นำประเทศต่างยุคต่างสมัยกัน ระหว่างรัฐบาลอดีตประธานาธิบดีของฟิลิปปินส์ และรัฐบาลไทยในปัจจุบันในหลาย ๆ ประเด็น อาทิ >>

ฉวยโอกาสสอนเด็กไทยเรียนรู้เรื่องการเมือง (Using this opportune time to teach our youth about politics)
15 มีนาคม 2549
สถานการณ์ความขัดแย้งของการเมืองไทยในปัจจุบัน แม้จะยังไม่สามารถผ่าทางตันทะลุทะลวงปัญหาที่เกิดขึ้นได้  แต่อย่างไรก็ตามปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นดังกล่าวนับเป็น “กรณีศึกษาด้านการเมือง” ที่น่าสนใจและสามารถดึงดูดให้เด็กและเยาวชนไทยหันมาสนใจเรื่องการเมืองมากยิ่งขึ้น ดังเช่น มีครูในโรงเรียนต่างจังหวัดหลายแห่ง ได้นำปรากฏการณ์การเมืองไทยที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมาสอนนักเรียนของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การชี้ให้เด็ก ๆ เห็นว่า การรวมตัวของประชาชนหรือม็อบกลุ่มต่าง ๆ ที่ร่วมชุมนุมกัน ณ สนามหลวงนั้นไม่ได้เป็นเรื่องที่ผิดกฎหมายแต่อย่างใด  แต่เป็นสิทธิอันชอบธรรมของประชาชนที่สามารถพึงกระทำได้ตามหลักการประชาธิปไตย >>

พึ่งทูตสร้างธรรมาภิบาลไทย (Invite Diplomatic Corps to Help Create Good Governance in Thailand)
11 มีนาคม 2549
จากการประชุมคณะกรรมาธิการต่างประเทศ วุฒิสภาเมื่อวันพุธที่ 8 มีนาคมที่ผ่านมามีการพิจารณาสถานการณ์การเมืองในปัจจุบันที่ส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นในการลงทุนจากต่างชาติ โดยเชิญสภาหอการค้านานาชาติ จำนวน 10 ประเทศมาร่วมแสดงความคิดเห็น และในวันศุกร์ที่ 10 มีนาคม 2549 คณะกรรมาธิการชุดเดียวกันจะเชิญทูตทุกประเทศที่ประจำประเทศไทยมาร่วมหารือสถานการณ์การเมืองของไทย >>

วอนนายก ใช้เวทีสนามหลวง 3 มี.ค. อย่างสร้างสรรค์ (Dear Prime Minister, we trust in your creative intentions for March 3rd at Sanam-Luang)
2 มีนาคม 2549
จากสถานการณ์การเมืองที่ร้อนระอุขึ้นทุกวัน นับตั้งแต่การประกาศยุบสภาของท่านนายกรัฐมนตรี การชุมนุมครั้งใหญ่ของประชาชนนับแสนคนที่ต้องการให้นายกฯ ลาออกจากตำแหน่ง เนื่องจากประชาชนเห็นว่านายกฯ หมดความชอบธรรมในการบริหารประเทศ รวมทั้งการรวมพลังของอดีตพรรคร่วมฝ่ายค้านที่จะไม่ส่งผู้สมัครลงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เนื่องจากเห็นว่ารัฐบาลขาดความจริงใจในการแก้ปัญหาชาติบ้านเมืองอย่างแท้จริง และเงื่อนงำในการประกาศยุบสภา ซึ่งเป็นเพียงการซื้อเวลาและช่วงชิงความได้เปรียบให้กับตนเองเท่านั้น >>

ทำไมต้องมีคนกลางเพื่อแก้ไขรัฐธรรมนูญ (Why mediators are necessary for a new constitution)
27 กุมภาพันธ์ 2549
จากการประกาศคว่ำบาตรการเลือกตั้งในวันที่ 2 เมษายน 2549 ของพรรคร่วมฝ่ายค้าน ซึ่งประกอบด้วย พรรคประชาธิปัตย์ พรรคชาติไทย และพรรคมหาชน หลังจากการปฏิเสธของนายกรัฐมนตรีที่จะร่วมลงนามในสัตยาบันที่พรรคร่วมฝ่ายค้านเสนอ โดยเฉพาะการแก้ไขรัฐธรรมนูญมาตรา 313 เพื่อให้มีคนกลางมาเป็นผู้ดำเนินการปฏิรูปการเมืองและแก้ไขรัฐธรรมนูญ >>

ถามหามาตรฐาน ตีความสัญชาติชินคอร์ป (Requesting Nationality Standards of Shin Corporation Leadership.)
23 กุมภาพันธ์ 2549
เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ผมได้จัดแถลงข่าว เรื่อง การตีความสัญชาติชินคอร์ป โดยผมได้ตั้งข้อสังเกตถึงมาตรฐานที่แตกต่างกันของหน่วยราชการและองค์กรที่เกี่ยวข้อง ในการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับการถือหุ้นของคนต่างด้าว เพราะการตีความเกี่ยวกับโครงสร้างการถือหุ้นในบริษัทไทยแอร์ เอเชียจำกัด น่าจะส่งผลกระทบต่อการถือหุ้นของชินคอร์ปในเอไอเอส ไอทีวี และชินแซทด้วย >>

ทำไม “ขาโจ๋” จึงเป็นคู่กัดกับ “ขาประจำ” (จบ) (Why do academics and politicians end up in conflict? (2))
14 กุมภาพันธ์ 2549
ผมได้กล่าวถึงความขัดแย้งของ “ขาโจ๋” หรือนักการเมือง (ฝ่ายรัฐบาล) และ “ขาประจำ” หรือนักวิชาการ ซึ่งเกิดจากเป้าหมายของนโยบายที่นำเสนอนั้นแตกต่างกัน โดยนักการเมืองมีเป้าหมายเพื่อคะแนนเสียงสูงสุด แต่นักวิชาการมีเป้าหมายเพื่อเพื่อสวัสดิการสูงสุด เมื่อความเห็นเรื่องนโยบายที่ควรจะเป็นไม่ลงรอยกัน จึงตามมาด้วยการ “เจรจาต่อรอง” ระหว่างนักการเมือง (ฝ่ายรัฐบาล) กับนักวิชาการ ซึ่งแน่นอนว่ากระบวนการต่อรองนี้ไม่ใช่การต่อราคาเสื้อที่ตลาดโบ๊เบ๊ แต่เป็นการ “นำเสนอความเห็น” จากนักวิชาการไปสู่รัฐบาล อย่างนุ่มนวลบ้าง หรือรุนแรงบ้าง >>

ทำไม “ขาโจ๋” จึงเป็นคู่กัดกับ “ขาประจำ” (1) (Why do academics and politicians end up in conflict? (1))
13 กุมภาพันธ์ 2549
นักการเมืองกับนักวิชาการนั้นเป็นไม้เบื่อไม้เมากันทุกยุค ทุกสมัย แต่ในยุคนายกทักษิณ ความขัดแย้งนี้ดูจะรุนแรงเป็นพิเศษ มากกว่ายุคใด ๆ ในประวัติศาสตร์ของการเมืองไทย เริ่มต้นด้วยการที่ท่านนายกเรียกนักวิชาการที่ออกมาแนะนำการบริหารนโยบายว่า พวก “ขาประจำ” ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว จนสุดท้ายหนึ่งใน “ขาประจำ” ที่ท่านนายกกรุณาตั้งชื่อให้นั้น ได้ตอบแทนบุญคุณด้วยการตั้งฉายากลับให้ท่านนายกบ้างว่าเป็น “ขาโจ๋” ในระบบการเมืองไทย >>