สัปดาห์ที่ผ่านมา ผมได้กล่าวถึง เกมเศรษฐีภาคขยาย
ที่นวัตกรชาวไทยพัฒนาจากเกมเศรษฐีภาคเดิม
โดยผู้เล่นสามารถบรรลุเป้าหมายของเกมคือเป็นผู้เล่นที่เหลือเพียงผู้เดียวได้อย่างรวดเร็วขึ้น
โดยสามารถกุมตำแหน่ง นายธนาคาร
ซึ่งเป็นผู้ควบคุมกติกา
และเปลี่ยนกติกาให้เอื้อต่อผลประโยชน์ของตนเองได้
อีกทั้งยังสามารถเพิ่มเงินทุนโดยการให้ผู้เล่นต่างชาติสามารถเข้ามาซื้อหุ้นได้อีกด้วย
ในเฉพาะประเด็นการขายหุ้นให้ผู้เล่นต่างชาตินั้น หากมองให้แง่ภาพรวมแล้ว
กลยุทธ์ในเกมเศรษฐีภาคขยายนี้ เป็นเพียงกรณีพิเศษหนึ่งในกลยุทธ์
ปลาใหญ่กินปลาเล็ก
หรือเรียกแบบภาษาทางการว่า กลยุทธ์การควบรวมกิจการ
(Merger and Acquisition)
กลยุทธ์ปลาใหญ่กินปลาเล็กนี้
เป็นกลยุทธ์หนึ่งที่ทำให้ผู้เล่นเหลือบนกระดานแต่เพียงผู้เดียวได้อย่างรวดเร็วยิ่งกว่ากลยุทธ์ใด
ๆ เพราะเผลอเพียงอึดใจเดียว ผู้เล่น 2
คนควบรวมกันกลายเป็นเหลืออยู่รายเดียวแล้วกลายเป็นผู้ชนะเสียได้
วิธีการในดำเนินกลยุทธ์มีอยู่ 3 ทาง
ทางแรกคือ การซื้อทรัพย์สิน ทางที่สองคือ ซื้อหุ้น และทางที่สามคือ
การควบกิจการ วิธีการ 2
ทางแรกเป็นวิธีที่ผู้เล่นที่มีขนาดใหญ่กว่า ทรัพย์สินมากกว่า
กระทำต่อผู้เล่นอีกคนที่ทรัพย์สินน้อยกว่ามาก
ในขณะที่ทางเลือกที่สามเป็นวิธีการที่ผู้เล่น 2
คนที่มีขนาดทรัพย์สินใกล้เคียงกัน
นำทรัพย์สินทั้งหมดมารวมกันแล้วเปลี่ยนชื่อผู้เล่นเป็นคนใหม่
ที่จริงแล้วสำหรับกลยุทธ์แบบนี้ กติกาของเกมเศรษฐีที่บ้านอื่นเมืองอื่นนั้น
ไม่อนุญาตให้กระทำได้โดยง่ายดาย
กติกาที่สามารถควบคุมมิให้ผู้เล่นดำเนินกลยุทธ์นี้ได้นั่นคือ มีกติกาเกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้า
(Anti-trust law) ที่กำหนดไว้ว่า
หากหลังดำเนินกลยุทธ์ปลาใหญ่กินปลาเล็กแล้ว
ผู้เล่นใดเกิดมีอำนาจได้เปรียบผู้เล่นคนอื่นในกระดานขึ้นมา จะต้องชี้แจงการดำเนินกลยุทธ์ต่อ
นายธนาคาร
เพื่อทำหน้าที่ตรวจสอบมิได้เอารัดเอาเปรียบผู้เล่นคนอื่น อีกทั้งยังมีระบบภาษีที่เก็บจากการดำเนินการควบรวมเป็นกลไกต้านการควบรวมอีกทางหนึ่งด้วย
แต่นวัตกรในเมืองไทยนั้นได้พัฒนาเกมเศรษฐีให้กลยุทธ์ปลาใหญ่กินปลาเล็กนี้สามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่นได้
ดังที่ได้กล่าวไปในเกมเศรษฐีภาคขยายตอนแรกแล้วว่า นวัตกรได้พัฒนาให้ผู้เล่นสามารถควบตำแหน่ง
นายธนาคาร
เพื่อเปลี่ยนกติกาได้
ซึ่งนอกจากการเปลี่ยนกติกาได้แล้ว
ผู้เล่นในฐานะนายธนาคารยังสามารถขัดขวางการพัฒนากติกาตามที่ควรจะเป็น
เพื่อให้กติกาเก่าซึ่งอำนวยประโยชน์แก่ตนยังคงบังคับใช้อยู่ได้
ดังนั้นเพื่อให้กลยุทธ์ปลาใหญ่กินปลาเล็กดำเนินไปได้ ผู้เล่นจึงเอาหูไปนา
เอาตาไปไร่กับการพัฒนากติกาการแข่งขันทางการค้าให้แข็งแกร่งเพื่อบังคับใช้ได้
และการปรับปรุงระบบภาษีอันจะเป็นกลไกต่อต้านกลยุทธ์นี้อีกด้วย
ทำให้แม้ปัจจุบันเกมเศรษฐีในประเทศไทยจะมีกฎหมายการแข่งขันทางการค้ามาตั้งแต่
พ.ศ.
2542
แล้ว แต่กติกานี้ยังไม่สามารถนำมาลงโทษผู้เล่นที่
ขี้โกง
ได้แม้แต่คนเดียว
รวมทั้งยังแก้กฎหมายเปิดโอกาสให้ปลาตัวใหญ่กว่าจากบ่ออื่นเข้ามากินปลาในบ่อในประเทศได้โดยง่ายอีกด้วย
ผลสุดท้าย
กลยุทธ์ปลาใหญ่กินปลาเล็กจึงดำเนินอย่างรวดเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
ธุรกิจหลายประเภทจึงเหลือจำนวนผู้เล่นน้อยลงทุกที เนื่องจาก
ปลาเล็ก
ที่เป็นผู้เล่นในประเทศถูกกินโดย ปลาใหญ่
ที่เป็นผู้เล่นต่างประเทศจนเกือบหมด
นึกออกไหมครับเรื่องจริงเกิดขึ้นในเศรษฐกิจไทยในวันนี้หรือไม่???