นโยบายเศรษฐกิจวางยา : ชี้เป็นชี้ตายภาคการผลิต

เรียนมิตรสหายที่เคารพรัก

นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลตลอด 5 ปีที่ผ่านมาไม่เพียงบั่นทอนศักยภาพของคนภายในประเทศเท่านั้น แต่นโยบายบางส่วนยังเป็นการทำลายภาคการผลิตภาคส่วนให้ล่มสลาย โดยเหลือไว้เพียงส่วนที่คนในรัฐบาลและพวกพ้องจะได้ประโยชน์เท่านั้น ซึ่งหากปล่อยให้การดำเนินนโยบายเป็นไปตามการสั่งการของรัฐบาล ผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือประชาชนที่ต้องแบกรับความเสี่ยงจากนโยบายที่ไม่รอบคอบของรัฐบาล

นโยบายเศรษฐกิจกรัมม็อกโซน (ยาฆ่าหญ้า) คือนโยบายเปิดเขตการค้าเสรี หรือ FTA ที่ขาดส่วนผสมของความโปร่งใส การมีส่วนร่วมของประชาชน และการศึกษาวิจัยอย่างรอบคอบ นโยบายนี้มีสรรพคุณ lsquo;เหี่ยวทั้งใบ ตายถึงราก (หญ้า)rsquo; รัฐบาลเลือกได้ตามใจชอบว่า จะให้ภาคการผลิตใดอยู่รอดหรือตาย และมีผลทำให้รากหญ้าตายได้ทันทีที่เปิดเสรี

การเจรจา FTA ที่ผ่านมา ผู้ที่ได้ประโยชน์เป็นกลุ่มธุรกิจใกล้ชิดรัฐบาล แต่กลุ่มที่ตายคือเกษตรกรรากหญ้าที่ไม่สามารถแข่งขันกับต่างประเทศได้ โดยเฉพาะเกษตรกรผู้ปลูกหอม กระเทียม ผัก ผลไม้ โคนม และโคเนื้อนับล้านครอบครัว และหากการเจรจา FTA กับสหรัฐสำเร็จ เกษตรกรผู้ปลูกข้าวโพดและถั่วเหลืองอีกเป็นล้านครอบครัวต้องเลิกอาชีพ เร่งให้สังคมชนบทล่มสลาย เกษตรกรอพยพเข้ามาเป็นแรงงานในเมืองมากขึ้น และทำให้เกิดความเสี่ยงต่อความมั่นคงทางอาหาร ในยามที่เกิดวิกฤต

นโยบายเศรษฐกิจยาสั่ง เป็นนโยบายที่รัฐบาลทำตัวเหมือน ldquo;คุณพ่อรู้ดีrdquo; และใช้ ldquo;สั่งrdquo; เพื่อชี้เป็นชี้ตายภาคการผลิตต่าง ๆ เช่น การตั้งเป้าให้ไทยเป็นฮับด้านต่าง ๆ จำนวนมาก การกำหนดสาขาการผลิตที่จะทำให้เป็นเลิศในตลาดโลก (Global Niche) 5 กลุ่ม คือ อาหาร ยานยนต์ แฟชั่น ท่องเที่ยว และซอฟท์แวร์ โดยที่ไม่ได้มีรากฐานมาจากการวิจัย นโยบายยาสั่งทำให้เกิดการบิดเบือน ทำให้บางอุตสาหกรรมได้อภิสิทธิ์จากนโยบายรัฐ และจะทำให้คนไทยเสียประโยชน์ หากรัฐบาลเลือกอุตสาหกรรมที่ผิด ซึ่งมีความเป็นไปได้สูงที่รัฐบาลจะเลือกอุตสาหกรรมผิด