รัฐบาลให้เหตุผลของการปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการทางพิเศษแห่งประเทศไทย (กทพ.) ว่ากฏหมายเดิมไม่เหมาะกับสภาพการณ์ปัจจุบันทำให้การปฏิบัติงานไม่คล่องตัว นอกจากนี้ควรปรับปรุงอำนาจหน้าที่ของกทพ.ให้สามารถดำเนินกิจการเพื่ออำนวยความสะดวกในการจราจรได้มากยิ่งขึ้น ตลอดจนกำหนดมาตรการเพื่อความปลอดภัยเกี่ยวกับการใช้ทางพิเศษ

หากพิจารณาการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายฉบับนี้พบว่า นัยสำคัญของการเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เพื่ออำนวยความสะดวกในการจราจรได้มากยิ่งขึ้น หรือเพื่อความปลอดภัยเกี่ยวกับการใช้ทางพิเศษ แต่ พ.ร.บ.ดังกล่าวจะทำให้รัฐบาลสามารถนำ กทพ.เข้าตลาดหุ้นได้

โดยระบุไว้ว่าให้กทพ.มีอำนาจจัดตั้งหรือถือหุ้นในบริษัทจำกัดหรือบริษัทมหาชนจำกัด เพื่อประกอบธุรกิจเกี่ยวกับหรือเกี่ยวเนื่องกับกิจการของ กทพ. ผมเห็นว่าการดำเนินการในร่าง พ.ร.บ.กทพ.นี้ เป็นการปลดล็อคชั้นสุดท้ายก่อนนำเข้าตลาดหุ้น ตามที่ รมว.คมนาคมเคยกล่าวไว้ว่า กทพ.จะทำแผนแปรรูปให้เสร็จภายในปี 2549 (มติชนรายวัน 2 กันยายน 2548)

ปัจจุบัน กทพ.มีสภาพคล่องต่ำและมีภาระหนี้ 101,000 ล้านบาท รัฐบาลจึงให้เหตุผลว่า การนำ กทพ.เข้าตลาดหุ้นเพื่อลดภาระหนี้ที่ กทพ.ต้องแบกรับ โดยนำเข้าตลาดหุ้นเพื่อระดมทุนมาใช้หนี้

แต่พฤติกรรมก่อนหน้านี้ของรัฐบาลกลับพยายามแต่งตัว กทพ. เพื่อเตรียมเข้าตลาดหุ้น โดยเสริมสภาพคล่องของ กทพ.ด้วยการเสนอ ร่าง พ.ร.บ. โอนอำนาจหน้าที่และกิจการบริหารของกรมทางหลวง ในส่วนที่เกี่ยวกับทางหลวงพิเศษและยกระดับอุตราภิมุข เพื่อโอนสินทรัพย์ที่มีศักยภาพในการสร้างรายได้ของกรมทางหลวงพิเศษมาไว้ที่ กทพ. และทิ้งหนี้สินให้กรมทางหลวงรับภาระต่อไป

นอกจากนี้ รัฐบาลยังพยายามลดหนี้ก่อนเข้าตลาดหุ้น โดยกระทรวงการคลังอนุญาตให้ กทพ.เร่งนำผลกำไรในแต่ละปีมาตัดขาดทุนจากอัตราแลกเปลี่ยนให้หมดภายในปี 2549 ซึ่งทำให้ กทพ.ส่งรายได้เข้าคลังลดลง รวมทั้งแปลงหนี้ที่ กทพ.เป็นหนี้ต่อรัฐให้เป็นทุน หรือกล่าวให้ง่ายคือ การเพิ่มทุนของ กทพ.แล้วโอนหนี้ของ กทพ.มาเป็นของแผ่นดิน หรือเป็นการนำงบประมาณแผ่นดินไปล้างหนี้ให้กับ กทพ.

การที่ร่างกฎหมายนี้ให้อำนาจ กทพ.ขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ได้ เท่ากับว่าเปิดโอกาสให้เอกชนบางกลุ่มชุบมือเปิบนำสมบัติของชาติไปเป็นของตน โดยทิ้งภาระหนี้ให้ประชาชนแบกรับ