1) นำค่าชำระดอกเบี้ยเงินกู้ซื้อบ้านมาหักลดหย่อนภาษีได้ปีละ 1 แสนบาท จากเดิม 5 หมื่นบาท

2) ลดค่าธรรมเนียมการโอนอสังหาริมทรัพย์เหลือร้อยละ 0.01 จากเดิมร้อยละ 2 และลดค่าธรรมเนียมการจดจำนองเหลือร้อยละ 0.01 จากเดิมร้อยละ 1 โดยครอบคลุมบ้านมือสองและสินทรัพย์รอการขายด้วย

3) อุดหนุนเงินกู้ระยะยาวดอกเบี้ยต่ำเพื่อซื้อที่อยู่อาศัย 3 หมื่นล้านบาทคิดอัตราดอกเบี้ยร้อยละ 4.75 คงที่ 3 ปีแรก วงเงินกู้ไม่เกิน 3 ล้านบาทต่อราย หลังจากนั้นคิดอัตราดอกเบี้ยลูกหนี้รายย่อยชั้นดี (MLR) และการขอผ่อนปรนการจัดทำเครดิตรายบุคคล

รัฐบาลต้องการให้มาตรการนี้ออกมาภายในไตรมาส 3 ของปีนี้ ถือเป็นส่วนหนึ่งของมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาล นอกเหนือจากการกระตุ้นภาคอิเลคทรอนิกส์ ยานยนต์ และการเร่งรัดการใช้จ่ายงบประมาณของภาครัฐ เพื่อฟื้นความเชื่อมั่นและกระตุ้นการบริโภคและการลงทุนภายในประเทศ อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอเพื่อกระตุ้นภาคอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวมีหลายประเด็นที่ควรได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบ อาทิ

ทำให้สถาบันการเงินขาดความยืดหยุ่นในการกำหนดอัตราดอกเบี้ย

การอุดหนุนสินเชื่อซื้อบ้าน โดยกำหนดดอกเบี้ยเงินกู้คงที่ใน 3 ปีแรก และกำหนดอัตราดอกเบี้ย MLR ในระยะยาว แม้จะเป็นผลดีต่อการกระตุ้นเศรษฐกิจในระยะสั้น แต่การกำหนดอัตราดอกเบี้ยในระยะยาวอาจจะสร้างภาระให้กับสถาบันการเงิน โดยเฉพาะสถาบันการเงินของรัฐที่จะต้องถูกบังคับให้เข้าร่วมโครงการนี้

การกำหนดมาตรการเช่นนี้จะทำให้สถาบันการเงินขาดยืดหยุ่นในการกำหนดอัตราดอกเบี้ยตามความเสี่ยงของลูกหนี้ แม้ลูกหนี้มีความเสี่ยงมาก แต่สถาบันการเงินกลับต้องกำหนดอัตราดอกเบี้ย MLR ซึ่งเป็นอัตราดอกเบี้ยต่ำที่สุด สถาบันการเงินจะต้องแบกรับความเสี่ยงไว้เอง และเป็นภาระความเสี่ยงที่ไม่สามารถควบคุมได้ เพราะจะผันแปรตามภาวะเศรษฐกิจในระยะยาว ซึ่งในที่สุดจะกลายเป็นภาระต่องบประมาณแผ่นดินด้วย

 ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อเสถียรภาพของระบบสถาบันการเงิน