ผมเข้าใจว่าการแก้ปัญหาความรุนแรงใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้เวลา และความเข้าใจ ซึ่งผมเห็นว่าท่านนายกฯ รู้ถึงปัญหาใหญ่ของความรุนแรงที่เกิดขึ้นว่ามาจากปัญหาที่มวลชนไม่ไว้วางใจรัฐ ดังนั้นแนวทางแก้ปัญหา คือ การทำให้ประชาชนในพื้นที่ไว้วางใจรัฐบาล ทำให้มวลชนรู้สึกว่ารัฐบาลอยู่ฝ่ายเดียวกับเขา ทำให้เขายินดีที่จะให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อการ
ทำงานของรัฐ แต่ผมประหลาดใจว่า เหตุใดนายกฯ ที่บอกว่าตนเองรู้ถึงปัญหาจึงไม่รีบแก้ปัญหา แต่กลับมีพฤติกรรมตรงกันข้ามกับแนวทางในการแก้ปัญหา

ที่ผมกล่าวเช่นนี้ เพราะสิ่งที่รักษาการนายกฯ ตัดสินใจหลังเกิดเหตุการณ์ระเบิดในภาคใต้ คือ การเดินทางไปประชุมสุดยอดการประชุมว่าด้วยการปฏิสัมพันธ์ และแสวงหามาตรการเสริมสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจในเอเชีย ระหว่างวันที่ 15-17 มิถุนายน 2549 ที่
สาธารณรัฐคาซัคสถาน แทนที่จะลงพื้นที่ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ทั้ง ๆ ที่รับปากว่าจะรีบลงไปแก้ปัญหาในพื้นที่ภาคใต้

 การประชุมในครั้งนี้อาจมีความสำคัญ และมีการนัดหมายมาก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ระเบิดใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ แต่ผมคิดว่าในภาวะเช่นนี้ คนไทยต้องการให้นายกฯ ลงพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้มากกว่า เพื่อไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เหตุใดปัญหาที่นายกฯ กล่าวว่ารู้อยู่แล้ว จึงมีความรุนแรงขนาดนี้ แม้นายกฯ จะบอกว่าได้ส่งรองนายกฯ ชิดชัยลงพื้นที่แล้ว แต่ท่านชิดชัยไม่สามารถแทนนายกฯ ได้ เพราะอย่างน้อยคนไทยส่วนหนึ่งมั่นใจว่าหากนายกฯ ยอมรับว่าปัญหาส่วนหนึ่งมาจากตัวท่านเอง ท่านก็จะแก้ได้ตรงจุด

ที่สำคัญเวลานี้เป็นเวลาดีที่นายกฯ จะทำให้ความเข้าใจกับประชาชนถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นโดยแสดงความรับผิดชอบต่อวิธีแก้ปัญหาที่ผิดของตน  ดึงมวลชนกลับมาเป็นพวก ทำให้ประชาชนรู้สึกมั่นใจในตัวผู้นำ ว่ามีความจริงใจและใส่ใจในการแก้ปัญหาภาคใต้อย่างแท้จริง รวมถึงเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจให้ข้าราชการในพื้นที่ มิใช่ให้ข้าราชการเผชิญสถานการณ์โดยลำพัง