เรียนมิตรสหายที่เคารพรัก
กรณีมือมีดสาวโรคจิตบุกเดี่ยวจ้วงแทงนักเรียนโรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ภายในโรงเรียน
นับเป็นข่าวสะเทือนขวัญที่ทั้งผู้เป็นพ่อแม่และคนในสังคมต่างไม่อยากให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นกับทั้งตนเองหรือคนที่ตนรัก
จากสถิติพบว่ามีผู้ที่ป่วยเป็นโรคจิตประเภทต่าง ๆ เป็นจำนวนมากกว่า
6
แสนคนและมีแนวโน้มว่าจะเพิ่มมากขึ้นทุกปี
บุคคลเหล่านี้ดำรงชีวิตอยู่ร่วมกับคนปกติโดยที่เราอาจไม่สามารถจำแนกได้เลย
นั่นหมายความว่า เหตุร้ายที่บุคคลเหล่านี้ก่อขึ้นอาจจะเกิดขึ้นอีกเมื่อใดก็ได้
ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราควรจะล้อมคอกก่อนวัวหาย โดยการจัดระเบียบผู้ป่วยโรคจิตในประเทศไทย
ให้เกิดขึ้นโดยเร็วที่สุด ทั้งนี้เพื่อเป็นการสร้างหลักประกันทางสังคมให้แก่
1.ผู้ป่วยโรคจิต
ที่จะได้รับหลักประกันในด้านการดูแลรักษาเป็นอย่างดีตามหลักการแพทยและ
2.
ประชาชนในสังคม
ที่จะได้รับหลักประกันในด้านความปลอดภัยในการดำเนินชีวิต
ผมขอเสนอว่า
ควรมีกลไกการจัดระเบียบผู้ป่วยโรคจิตในประเทศไทยโดยอาจเริ่มจาก
การขึ้นทะเบียนผู้ป่วยโรคจิตทั้งหมดในประเทศไทย
ทั้งจากครอบครัวผู้ป่วย โรงพยาบาล โดยการเก็บข้อมูลทั้งในด้านประวัติส่วนตัว
ภูมิลำเนา และประวัติทางการแพทย์จากโรงพยาบาลต่าง ๆ
รวมทั้งขอความร่วมมือจากชุมชนที่มีผู้ป่วยเร่รอนอยู่ช่วยแจ้งข้อมูลเข้ามา
เพื่อสามารถทราบสถานการณ์ผู้ป่วยโรคจิตทั้งหมดในประเทศไทย
อันเป็นข้อมูลสำคัญในการกำหนดมาตรการการช่วยเหลือและแก้ปัญหาในขั้นตอนต่อไป
การดำเนินการให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยโรคจิตโดยแบ่งการรักษาไปตามชนิดอาการของผู้ป่วยโรคจิตประเภทต่าง
ๆ การติดตามครอบครัวผู้ป่วยให้พาผู้ป่วยมารับการรักษาพยาบาลอย่างต่อเนื่อง
รวมทั้งการสร้างระบบสังคมสงเคราะห์ให้กับผู้ป่วยที่ยากไร้หรือไร้ญาติที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ที่เร่ร่อนอยู่ในชุมชนต่าง
ๆ ให้ได้รับการรักษาพยาบาลและอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์อย่างทั่วถึง
เราทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นส่วนหนึ่งในสังคมนี้ร่วมกัน
การกระทำของบุคคลหนึ่งย่อมส่งผลกระทบต่อเนื่องกันไปสู่คนอื่น ๆ
ในสังคมอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
ความอ่อนแอป่วยไข้ไม่ว่าจะเป็นทางร่างกายหรือจิตใจของบุคคลหนึ่งย่อมส่งผลกระทบไปสู่คนอื่น
ๆ ในสังคมด้วยเช่นกัน
ยังมีกลุ่มคนด้อยโอกาสอีกมากมายในสังคมที่ไม่ได้รับการเหลียวแลทั้งจากภาครัฐและประชาชน
อาจด้วยความคิดที่ว่าธุระไม่ใช่
หรือเหตุผลในเรื่องกรรมเก่าที่เขาเหล่านั้นต้องรับไปอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
หรือหากทำไปก็เป็นเพียงการแก้ปัญหาอย่างผักชีโรยหน้าไม่ได้ช่วยเหลืออย่างถึงที่สุดจริง
ๆ
ปรากฏการณ์หญิงโรคจิตแทงเด็กนักเรียนนี้จึงเป็นเพียงภาพสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาจริงในสังคม
ปัญหาที่ถูกซุกไว้ใต้พรมอันเกิดจากทิศทางการพัฒนาประเทศในยุคนี้ที่มองว่าการพัฒนาทางวัตถุนั้นสำคัญมากกว่าการพัฒนาด้านจิตใจ
หากรัฐบาลยังไม่ให้ความสำคัญกับคนกลุ่มนี้มากเพียงพอผมเชื่อว่าเหตุการณ์คล้าย ๆ
กันนี้จะเกิดขึ้นมาอีกอย่างแน่นอน
|