การปฏิรูปการศึกษาในช่วงเวลาที่ผ่านมา รัฐบาลได้มีแนวทางในการพัฒนาบุคลากรทางการศึกษา โดยมุ่งไปที่การพัฒนาครูที่เข้าสู่วิชาชีพให้มีมาตรฐานสูงขึ้น ไม่ว่าจะเป็น การกำหนดให้ครูทุกคนต้องมีใบประกอบวิชาชีพ การจัดตั้งกองทุนพัฒนาครู การตั้งองค์กรวิชาชีพครูและผู้บริหาร การบัญญัติกฎหมายว่าด้วยเงินเดือนครู การปรับปรุงหลักสูตรการฝึกหัดครู เป็นต้น

อย่างไรก็ตาม ผมเห็นว่าแนวทางดังกล่าว ไม่ได้เป็นหลักประกันในระยะยาวว่า คนเก่งจะมาเป็นครู ดังนั้น หากมุ่งหวังให้การปฏิรูปวิชาชีพครูประสบผลสำเร็จ ควรมีมาตรการจูงใจ และคัดสรรคนเก่งเข้าสู่ระบบครูที่มีประสิทธิผล อาทิ

การดึงดูดผู้เชี่ยวชาญจากสาขาอาชีพที่ขาดแคลนเข้ามาเป็นครู โดยการให้นักวิชาการ ผู้เชี่ยวชาญในองค์กรต่าง ๆ ปราชญ์ชาวบ้าน หรือคนทำงานที่มีความรู้ความสามารถสูง เข้ามาสอนในสาขาที่ขาดแคลน และไม่สามารถผลิตครูได้ทันความต้องการ ตัวอย่างเช่น วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ศิลปศาสตร์ ทั้งนี้รัฐควรเปิดช่องทางให้บุคลากรเหล่านี้เข้าสู่วิชาชีพครูได้ง่าย เช่น การแก้ไขการออกใบประกอบอนุญาตประกอบวิชาชีพครู ให้เปิดกว้างเพื่อให้คนกลุ่มนี้ สามารถเทียบโอนความรู้ ทักษะ ความสามารถ เพื่อรับใบประกอบวิชาชีพครูได้ง่ายขึ้น การเรียนหลักสูตรเพื่อการเป็นครูแบบเข้มข้น

การคัดเด็กเรียนเก่งในชนบทให้ได้ทุนเรียน เพื่อกลับไปเป็นครูในท้องถิ่นของตน โดยการเลือกเด็กที่เรียนเก่งตั้งแต่ระดับมัธยมปลายที่อยู่ในชนบท ซึ่งมีโอกาสได้รับการศึกษาต่อน้อยเพราะขาดแคลนเงินทุนสำหรับการเรียน โดยให้ทุนเรียนฟรีเพื่อให้ศึกษาต่อคณะศึกษาศาสตร์ ครุศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแต่ละภูมิภาค และมีข้อเสนอให้จบแล้วกลับไปสอนที่โรงเรียนในท้องถิ่นของตน ซึ่งจะทำให้ประเทศไทยมีครูเก่งกระจายอยู่ทั่วไปทุกพื้นที่ ลดปัญหาครูชนบทขาดแคลน ซึ่งในที่สุดจะมีผลช่วยปรับยกระดับคุณภาพการศึกษาให้มีความเท่าเทียมกันในด้านคุณภาพมากขึ้นทั่วประเทศ