จากการวิเคราะห์นโยบายที่ ทรท.แถลง ผมพบความผิดปกติของตัวเลขที่ได้กล่าวอ้างหลายประการ

คำนวณรายได้ผิดพลาด

          ตัวเลขรายได้ 3.3 หมื่นล้านบาทต่อปี ที่คำนวณจากผู้โดยสาร 3.5 ล้านคนต่อวัน และอัตราค่าโดยสาร 15 บาท ตลอดการเดินทาง เป็นการคำนวณที่คลาดเคลื่อน เพราะหากผู้โดยสารมีจำนวนดังกล่าวจริง จะทำให้มีรายได้เพียง 19,162.5 ล้านบาทต่อปีเท่านั้น

            หรือหากสมมติว่า ผู้โดยสาร 3.5 ล้านคนนั้นเดินทางโดยรถไฟฟ้าคนละ 2 เที่ยวต่อวัน (ไปทำงานช่วงเช้าและกลับบ้านในช่วงเย็น) จะทำให้มีรายได้ 38,325 ล้านบาทต่อปี ซึ่งไม่ตรงกับตัวเลขของ ทรท. อีกเช่นกัน

ไม่กล่าวถึงรายจ่ายชำระหนี้

            ทรท.พูดถึงรายจ่าย 1.5 หมื่นล้านบาทต่อปี หรือ 45 ล้านบาทต่อกิโลเมตรต่อปี ซึ่งอาจทำให้ประชาชนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นรายจ่ายสุทธิ แต่ในความเป็นจริงเป็นเพียงรายจ่ายในการจ้างเอกชนเดินรถไฟฟ้าเท่านั้น

            สิ่งที่ ทรท.ไม่ได้กล่าวถึง คือรายจ่ายในการก่อสร้าง ได้แก่ การชำระหนี้ที่รัฐบาลจะต้องกู้มาเพื่อใช้ในการก่อสร้างงานโครงสร้างและโยธา ซื้อตัวรถไฟฟ้า และระบบไฟฟ้าและระบบอาณัติสัญญาณต่างๆ ซึ่งมีต้นทุนรวมทั้งสิ้นถึง 5.7 แสนล้านบาท

หากคำนวณรายจ่ายส่วนนี้ โดยให้มีการผ่อนชำระคืน 30 ปี และคิดดอกเบี้ยร้อยละ 0.75 โดยคิดลดตามจำนวนเงินต้น แสดงว่ารัฐจะมีภาระชำระคืนเงินต้นและดอกเบี้ยโดยเฉลี่ยอีกปีละ 21,275 ล้านบาทต่อปี

กำหนดรายจ่ายต่ำกว่าความเป็นจริง

             ไม่เพียงแต่ตัวเลขรายจ่าย 1.5 หมื่นล้านบาทต่อปี จะเป็นเพียงค่าดำเนินงานของรถไฟฟ้าเท่านั้น แต่ยังเป็นการกำหนดค่าดำเนินการที่ต่ำกว่าค่าดำเนินการของรถไฟฟ้าที่เปิดบริการในปัจจุบันด้วย เพราะค่าดำเนินงานของรถไฟฟ้าบีทีเอสที่เป็นระบบรถไฟลอยฟ้าอยู่ที่ 55 ล้านบาทต่อกิโลเมตรต่อปี และการก่อสร้างรถไฟฟ้า 10 สายโดยส่วนใหญ่จะเป็นระบบรถไฟลอยฟ้า ขณะที่รถไฟฟ้าใต้ดินมีค่าดำเนินการที่สูงกว่านั้น